Zapinamy narty i wyłączamy silniki: poniżej znajdą Państwo 10 ośrodków narciarskich, które gwarantują urlop bez hałasu i spalin.
Wioski narciarskie wyłączone z ruchu kołowego znalazły liczne rozwiązania, umożliwiające poruszanie się po ośrodku bez szkody dla środowiska. W szczególności Szwajcaria znana jest z licznych destynacji, które stawiają na tego typu rozwiązania. Przykładowo, Związek Szwajcarskich Ośrodków wyłączonych z ruchu kołowego (GaST) skupia takie miasteczka, jak Braunwald, Rigi-Kaltbad, Stoos, Wengen, Mürren, Bettmeralp, Riederalp, Saas-Fee oraz Zermatt. Również we Francji i Austrii nie brakuje jednak wiosek narciarskich, które świadomie zdecydowały się na wprowadzenie takiego zakazu.
1. Zermatt (Szwajcaria)
Ośrodek Zermatt położony jest u podnóża Matterhorn. Od zawsze ośrodek ten był miejscem spotkań dla alpinistów – zarówno latem, jak i zimą, kiedy tamtejszy teren narciarski gwarantuje dostęp do 360 km tras. Miłośnicy wspinaczek górskich, narciarze oraz turyści, którzy osobiście chcą się przekonać o fenomenie tego szczytu w kształcie piramidy, tłumnie przybywają do miasteczka. Samochodów jednak brak, Zermatt jest bowiem wyłączone z ruchu kołowego od roku 1961. Dozwolone są jedynie pojazdy i autobusy z napędem elektrycznym oraz zaprzęgi konne. Na miejscu są nawet produkowane unikatowe auta elektryczne. Urlopowicze mogą dojechać nimi wyłącznie do Täsch i zostawić samochód na tamtejszym parkingu wielopoziomowym. Stamtąd można wyruszyć dalej koleją Matterhorn Gotthardt.
2. Saas-Fee (Szwajcaria)
Saas-Fee jest wyłączone z ruchu kołowego od roku 1951. Miasteczko położone u podnóża szczytu Dom (4545 m), w otoczeniu pasma górskiego Mischabel z 13 4-tysięcznikami, nazywane jest również mianem „perły Alp“. W celu zachowania naturalnego piękna tego miejsca czynione są liczne starania w dziedzinie zrównoważonego rozwoju. Zalicza się do nich nie tylko brak samochodów na drogach. Wioska ta pozyskuje w 100% czystą „NaturEnergie“ z elektrowni wodnej i stara się o miano pierwszego w europejskiej części Alp ośrodka pozbawionego pyłu. Miłośnicy sportów zimowych, którzy mają ochotę skorzystać ze 100 km tras w regionie Saas-Fee, zostaną odebrani taksówką elektryczną przy wjeździe do wioski i zawiezieni bezpośrednio do obiektu.
3. Serfaus (Austria)
W celu ograniczenia ruchu autobusów dla narciarzy i prywatnych samochodów w drodze do wyciągu, w 1970 roku zdecydowano o zamknięciu głównej ulicy w miasteczku Serfaus dla ruchu kołowego. Od roku 1985 wprowadzono rozwiązanie problemu drogowego: w tunelu pod ulicą włączono do ruchu specjalną kolejkę. Łączy ona parking na obrzeżach miasteczka z dolną stacją wyciągu, który umożliwia dostęp do terenu narciarskiego Kompardell (212 km tras). Dojazd własnym samochodem możliwy jest tu wyłącznie do hotelu.
4. Wengen (Szwajcaria)
Położenie jest wręcz wymarzone dla alpinistów: tradycyjna wioska Wengen znajduje się u podnóża trzech szczytów Eiger, Mönch i Jungfrau, stanowiąc idealny punkt wypadowy dla amatorów sportów zimowych, którzy chcą poznać region narciarski „Jungfrau“ (214 km tras). Podczas dojazdu do Wengen należy zostawić auto już na parkingu wielopoziomowym w Lauterbrunnen. Stamtąd można dojechać do miasteczka kolejką Wengernalpbahn – najdłuższą kolejką zębatą w Szwajcarii. Łączy ona Wengen z przełęczą Kleine Scheidegg oraz wioską Grindelwald.
5. Oberlech (Austria)
W samym sercu terenu narciarskiego Lech Zürs z dostępem do 190 km tras znajduje się wioska hotelowa Oberlech. Zimą, kiedy prywatna droga do miasteczka jest zamknięta, dojazd możliwy jest wyłącznie nartostradą lub wyciągiem z Lech. Zaopatrzenie hoteli możliwe jest wyłącznie dzięki jedynemu w swoim rodzaju tunelowi. Wyciąg czynny jest natomiast od 7 do 1 w nocy. Kto planuje zatem wieczorne wyprawy po ekskluzywnych lokalach w Lech, nie musi się martwić o późniejszy powrót.
6. Valmorel (Francja)
Dzięki domkom typu chalet z kamienia i drewna Valmorel zachowało charakter tradycyjnej górskiej wioski. Tamtejsze rezydencje z apartamentami skupione są wokół centrum miasteczka, wyłączonego z ruchu kołowego. Malownicze domki, kręte uliczki oraz liczne bramy nadają mu niepowtarzalnego uroku. Nie dziwi więc fakt, że Francuzi nadali mu przydomek „la Belle“ – piękny. Większość obiektów gwarantuje bezpośredni dostęp do terenu narciarskiego „Grand Domaine“ (153 km tras).
7. Mürren (Szwajcaria)
U podnóża szczytu Schilthorn położone są aż dwa miasteczka wyłączone z ruchu kołowego. Bezpośrednio przy najwyżej położonym terenie narciarskim Oberlandu Berneńskiego z dostępem do 53 km tras znajduje się ośrodek Mürren – najwyżej położona na stałe zamieszkana wioska w kantonie Berno. Mürren jest co prawda wyłączone z ruchu kołowego, na miejscu są jednak dwie inne możliwości: kolejka z Lauterbrunnen lub wyciąg Schilthornbahn z Stechelberg. Kto zdecyduje się na drugie rozwiązanie, może w połowie drogi zrobić krótki przystanek w Grimmelwald, niewielkiej miejscowości również wyłączonej z ruchu kołowego.
8. Bettmeralp, Riederalp i Fiescheralp (Szwajcaria)
1 teren narciarski, 3 ośrodki, potrójny zakaz wjazdu: w samym centrum Aletsch Arena z dostępem do 104 km tras położone są Bettmeralp, Riederalp i Fiescheralp. Na ulicach wymienionych miasteczek spotkać można wyłącznie skutery śnieżne i ratraki. Dojazd jest możliwy wyłącznie wyciągiem: z Betten można dotrzeć do Bettmeralp, z Morel do Riederalp, natomiast z Fiesch do Fiescheralp. Tamtejszy teren narciarski uchodzi za wyjątkowo malowniczy. Ze szczytów Bettmerhorn, Eggishorn oraz Moosfluh rozciągają się wspaniałe widoki na najdłuższy lodowiec Alp.
9. Braunwald (Szwajcaria)
Miłośnicy sportów zimowych, wypoczywający w tym regionie, mieszkają tu na płaskowyżu ponad miasteczkiem Linthal. Zapomnieć można tu nie tylko o codzienności, ale także o korzystaniu z auta. Z Linthal można dojechać do Braunwald kolejką Braunwald Standseilbahn w ciągu 7 minut. Bezpośrednio przy dolnej stacji wyciągu znajduje się parking. Ten przyjazny dla rodzin teren narciarski w kantonie Glarus oferuje dostęp do 32 km tras.
10. Werfenweng (Austria)
Zrównoważony transport – ta koncepcja jest już od roku 1997 aktywnie wspierana w ośrodku Werfenweng w Ziemi Salzburskiej. Celem projektu jest propagowanie podróżowania bezpiecznego dla środowiska i motywowania urlopowiczów do rezygnacji z samochodu. W Werfenweng nie ma co prawda zakazu jazdy, jednak liczne atrakcje zachęcają do dobrowolnej rezygnacji z auta: bezpłatny przejazd z i do dworca Bischofshofen, bezpłatna taksówka „ELOIS“, bezpłatna wycieczka do Salzburga oraz korzystanie z miejscowego „Grashüpfer“ (auto na biogas) lub „Smile-E’s“ (samochód elektryczny). W ciągu dnia pojazdy i tak zamieniamy na deski – na Ski-Board-Arena Werfenweng dostępnych jest 25 km tras.
